روزای معمولی و همیشگی

ظرفیت غمم پر شده...

مگه من چقدر جا دارم برا غصه برا گریه؟

و‌ جام عشق..تهی...تهی..

+بدون شادی هم میشه زندگی کرد..یه عمر رو گذروند..

+ دخترِ غمگین بودنو و غصه خوردن و دم نزدن و گریه‌های یواشکی شدم،کجاست اون حس خوب جاویدان و آرامش ابدی و خنده‌های واقعی و چهره‌ی شاداب..؟!

+ خوب نیستم و یه کار ترجمه سنگین حالمو بدتر می‌کنه تو این اوضاع.‌

+ همیشه بدتری هست...خدایا شکرت که بدتر رو ندارم، بد رو دارم فقط..