ای تو دوایِ دلِ من..!

تو را می خواهم ...!

برای

پنجاه سالگی !

شصت سالگی !

هفتاد سالگی ...!

تو را می خواهم ...!

برای خانه‌ای که تنهاییم ...

تو را می خواهم برای چای عصرانه ...

تلفن‌هایی که میزنند و جواب نمیدهیم !

تو را می خواهم برای تنهایی ...!

تو را می خواهم وقتی باران است !

برای راهپیمایی آهسته‌ی دوتایی !

نیمکت های سراسر پارک های شهر ...!

برای پنجره‌ی بسته ...!

و وقتی سرما بیداد می کند ...!

تو را می خواهم ...!

برای پرسه زدن های شب عید ...!

نشان کردن یک جفت ماهی قرمز ...!

تو را می خواهم ...!

برای صبح ...

برای ظهر ...

برای شب ... برای همه ی عمر ...!

آمده ام که سر دهم..

توئی که انقدر نزدیکی..

از چه بِبُرم..؟!

از چه جدا شوم..؟!

.

.

که به تو برسم..

که به تو وصل شوم..

+ جدایی مرا می کُشَد..

+ اشک نوشت..

ای که مرا خوانده ای، راه نشانم بده...

زور کسی به نفسش نمی رسد و از آن شکست می خورد. اما اگر از نفست شکست خوردی، جای نگرانی نیست؛ پشت در بنشین و زانوهایت را به بغل بگیر، خدا تو را بر نفست غالب می کند. هر وقت دیدی راه نداری، چند دقیقه پشت در بنشین، خدا در را باز می کند...

+ از سخنان حاج آقا دولابی

+ اللهم لک لبیک

+ قبل از خواب باید به معشوق فکر کرد...به تو می اندیشم...خدایِ من..!

یار جانم

امروز نامه‌ام ز بر یار می‌رسد

من گام قاصد از تپش دل شمرده‌ام .....

بی دل

یار جانم!

بیدلِ بی کسِ توام غیر تو کیست یارِ من؟ 

بی‌دل