آیا این عجیب نیست؟

چه حس خوبیه زیر و رو کردن بلاگ و خوندن نوشته‌های قدیمی..

 

چقدر دوسشون دارم..

 

تو قسمت بازدیدهای اخیر بلاگم که میرم، صفحه‌هایی که جدیدا توسط مخاطبا خونده شده رو گاهی می‌خونم، چقدر همه چی زود می‌گذره، چند روز پیش سومین سالگرد عروسی‌ما هم گذشت :)

ولی این حجم از دلبستگی و وابستگی تو سه سال عجیبه برام.. از فکر یک لحظه بدون سیدهادی بودن قلبم تکه تکه میشه..