تو...

همچون دالانی بلند

تنها بودم

پرندگان از من رفته بودند

شب با هجوم بی مروت اش

سخت تسخیرم کرده بود

خواستم زنده بمانم

و فکر کردن به تو ، تنها سلاحم بود

تنها کمانم

تنها سنگم..!

پابلو نرودا