سر رشته‌یِ امید ز صد جا گسیخته...

هزاران بار تلاش کردم، نشد و نرسیدم، دعا و توکل و توسل هم ضمیمه کردم، اما باز هم نشد..

هربار خودم رو سرزنش کردم که باید دقت بیشتری می‌کردم در تمام مراحل، وقت بیشتری براش صرف می‌کردم، انرژی بیشتری میذاشتم، تلاش بیشتری می‌کردم..

این بار اما، آخرین تلاشم هست، آخرین فرصتم، تمام نیروی من صرف این کار خواهد شد، تمام توجه‌ام، تمام تلاشم، از هیچ چیزی فروگذار نمی‌کنم.. تا دیگه نتونم خودم رو مقصر به حساب بیارم، تا پرونده‌ی این کار برای همیشه بسته بشه..

منم و یه دنیا ترس، مثل کسی که فقط تو روزهای پرالتهابش سمت خدا رفته، و حالا نمی‌تونه انتظار داشته باشد که خدا فرج بزرگی رو پیش روش بذاره..احساس بی‌پناهی دارم..

برام دعا می‌کنید..؟!

+ عنوان از حزین لاهیجی

...

برای هزارمین بار مصاحبه رفتم..

شرکت حمل و نقل ریلی، اون سر تهران!

حقوق: وزارت کار!

انصافه این حقوقا؟

یا اینکه چون خانمم باید راضی به حقوق کم باشم..؟!

من بیکاری رو به بیگاری ترجیح میدم..!

نمی‌دونم تصمیمم درسته یا نه..

+آقا کارمزد برای حواله ۸۰ دلار؟؟؟؟ :/

باغِ بی‌جوانه‌ی من..

بیست و‌شش سالگی برایم این گونه است؛ به غایت احساس تنهایی می‌کنم، در تمام روابطم..

+ یه جاهایی؛ این که بتونی چیزی نگی و حرفی نزنی همون قدر مهمه که بتونی چیزی بگی و حرفی بزنی..

+کانال من Sajaa01@